Colectivos veciñais e ecoloxistas de toda Galicia manifestaranse o 4 de novembro en Corrubedo para deter o proxecto da Consellaría de Pesca. Cren que só beneficia ás transnacionais do peixe e que provocará graves prexuízos económicos e medioambientais
[GZnación / Marcos S. Pérez / 10 Out 07]
O vindeiro 4 de novembro grupos ecoloxistas e colectivos veciñais afectados polo novo plano acuícola elaborado pola Xunta reclamarán a retirada do proxecto, por considerar que constitúe unha "expropiación salvaxe" do litoral cuxos únicos beneficiarios serán as grandes empresas transnacionais do peixe. A cita é ás 12 do mediodía no porto de Corrubedo, dende onde se iniciará unha marcha até o emblemático Faro da localidade, onde se lerá un manifesto.
Estamos ante o movemento de protesta cidadá máis importante dende Nunca Máis, sobre todo porque abrangue localidades e colectivos de toda a costa galega. Son os veciños os que están en pé de guerra, dende A Guarda até Ribadeo, e as organizacións ecoloxistas mantéñense nun segundo plano, asesorándoos e ofrecéndolles apoio técnico e administrativo. Porque a estratexia é a de pisar a rúa, pero tamén pisar moqueta: traballar no eido administrativo, a través das alegacións presentadas ao proxecto de lei, e a través das denuncias efectuada perante a UE, para poñer en coñecemento de Europa o que se vai facer cos fondos de cohesión cedidos a Galicia.
Convocatoria da manifestación (Fins Eirexas)
Alternativa ao plano acuícola (Fins Eirexas)
Os grupos organizadores da protesta presentaron en agosto milleiros de alegacións ao plano, centradas en tres grandes aspectos: en que é insustentábel dende o punto de vista ambiental, en que é inxusto dende o punto de vista social, e en que é ruinoso dende o punto de vista económico. E todas as súas demandas conflúen nun mesmo obxectivo: na retirada do proxecto e na ordenación global de todo o sector acuícola galego, indo máis aló dos peixes planos e baseándose na sustentabilidade ambiental, na xustiza social e na xeración de beneficios económicos para todos os galegos, non só para as empresas transnacionais do peixe, como Pescanova ou Stolt, únicas beneficiarias deste plano.
Para os colectivos de afectados, o plano sectorial constitúe unha traizón ao pobo galego por parte dos seus gobernantes, pois pretende enaxenar o mellor do noso litoral “para alimentar os insaciábeis bandullos das transnacionais do peixe”. Así mesmo, consideran que esta ocupación masiva da beiramar de máis de 3 millóns de metros cadrados é “unha sentenza de morte contra as nosas praias e cantís, unha violación das nosas máis sobranceiras paisaxes, unha insustentábel hipoteca para os recursos ambientais e económicos autóctonos, e unha legalización encuberta da contaminación salvaxe do mar”.
Os grupos veciñais denuncian que estas empresas están procurando apoderarse das terras, intentando mercalas, mesmo dende antes de que se publicara o plano sectorial. Así, axentes das empresas foron casa por casa, ameazando aos veciños, dicíndolles que se non lles vendían as terras serían expropiados. Semella, pois, que a política do goberno é agasallar terreos a empresas transnacionais, despois de roubarllas aos veciños en moitos casos con expropiacións forzosas. Empresas, ademais, de discutible honorabilidade, como Pescanova, que manteñen en países como Chile actitudes neocolonialistas e en absoluto respectuosas co medio ambiente e cos habitantes das terras de ocupan. Outro exemplo do tratamento que estas empresas outorgan aos seus propios empregados témolo no paro convocado hoxe polos traballadores das plantas galegas de Stolt Sea Farm, en protesta pola ruptura que fixo a empresa das negociacións do convenio colectivo.
En canto ás consecuencias económicas da posta en marcha do plano sectorial, os grupos contrarios denuncian que só resposta ás necesidades dunha mínima parte do sector, esquecendo e mesmo poñendo en perigo a achega da acuicultura a flote e dos parques de cultivo marisqueiro, que ocupan a máis de 10.000 persoas, fronte ás 520 da acuicultura en terra. O plano, ademais, ataca de cheo ás áreas costeiras que sempre estiveron liberadas das agresións industriais e urbanísticas, “son o pouco que nos queda, e non estamos dispostos a que caian nas mans de empresas depredadoras”, afirma o manifesto.
O plano foi consensuado coas empresas desprezando a opinión do pobo. E os colectivos de afectados avisan: “se nos mantemos unidos, o plano non irá adiante, non nos queda outra que saír á rúa, que é o último sitio no que podemos reclamar a soberanía do pobo”. A resposta, ademais, será coordinada, “se se intentan meter as máquinas nun lugar, alí estarán os afectados de toda Galicia apoiando aos veciños, e se a imaxe que nese caso quere dar o goberno é o dunhas novas Encrobas, alá eles, porque aquí pode haber unhas novas Encrobas en cada un dos 26 puntos do litoral galego onde nos queren meter un montruo destes”. E se con todo e con iso a administración autonómica insiste en instalar esas plantas acuícolas, daquela “todos os grupos terán que dar explicacións cando vexamos o país esnaquizado e as paisaxes desaparecidas, e cando os vertidos contaminantes das plantas destrúan a riqueza do mar e a economía de milleiros de familias”.
Manifesto, lido por Fins Eirexas e Manoel Santos
Apoios á manifestación
A manifestación do 4 de novembro está convocada por ADEGA e as plataformas medioambientais veciñais de Corrubedo, Quilmas (Carnota), Seráns (Porto do Son), Laxe Brava (Teira-Corrubedo), Xove-Lago, Merexo (Muxía), Arou (Camariñas), Oia e Foz, así como a Agrupación de Mariscadores de Corcubión e a Cooperativa de Mergulladores da zona 5ª. Ademais, xa se adheriron ao manifesto Greenpeace, Salvemos Monteferro, SOS Courel, Colectivo Fusquenlla (Pontedeume), Ortigueira Sostible, Colectivo Arraianos, Asociación Sagres de Aguiño, Asociación Cultural Choiva Azeda (As Pontes), Asociación Natura Celtica (Cangas), BNG de Ribeira, Frente Popular Galega, Central Unitaria de Traballadores e o Colectivo Nacionalista de Marín. A título individual xa expresaron o seu apoio á manifestación escritores como Xabier Queipo, Teresa Moure, Iolanda Castaño ou Miguel Anxo Murado; actores como Xosé Castro, Camila Bossa, Comba Campoi ou Quico Cadaval; arquitectos como Ánxeles Castro, Anxo Sánchez, así como un número importante de catedráticos e profesores universitarios. Finalmente, os organizadores contan co apoio de colectivos ecoloxistas portugueses, nomeadamente de Quercus, o principal grupo ambientalista do país.
A alternativa: falar cos veciños, cooperativas, pequenas plantas acuícolas...
Os organizadores reafírmanse en que non están en contra da acuicultura na costa, senón en contra de que se faga deste xeito. A Xunta vai destinar 390 millóns de euros á posta en marcha do plano sectorial, “390 millóns de euros que imos pagar todos do noso peto para que Stolt, Pescanova e outras empresas poidan construír estas plantas”, afirman. Os organizadores da protesta pregúntanse por que con eses 390 millóns de euros de subvencións non se axuda á creación dunha rede de pequenas piscifactorías, nunca en espazos protexidos, ben inseridas no ambiente, e xestionadas por cooperativas de mariscadores.
A resposta da Xunta e dos partidos
Adega pediu en tres ocasións reunirse coa conselleira de Pesca, e non obtivo resposta, e o mesmo lles sucedeu a numerosas plataformas veciñais, como a de Seráns, en Porto do Son. E entre os partidos o único movemento que houbo foi o do BNG, que por mediación de Bieito Lobeira que pediu a convocatoria dunha mesa de diálogo nos proxectos do plano acuícola que teñen máis oposición veciñal.
Os convocantes da manifestación critican a actitude do PSOE, que consideran que xa ofreceu a súa resposta coa negativa da Conselleira de Pesca de recibir aos colectivos afectados polo plano. Do mesmo xeito, cren que o BNG está adoptando unha posición tímida e insuficiente, malia a petición de que se abra unha mesa de negociación, que sería inútil mentres non se paralice a negociación do plano sectorial. Así mesmo, denuncian que se queira facer funcionar o goberno galego como compartimentos estancos, pois cren que este plano, en concreto, afecta a moitos máis aspectos que ao da pesca ou o medio ambiente, “a base de compartimentos estancos afundiu o Titánic, e non queremos que afunda este país”, din. Cren que o tratamento deste asunto debe ser interdisciplinar e transversal a todas as políticas públicas: territorial, ambiental, industrial e pesqueiro. Cren que lavar as mans coa excusa de que un asunto atinxe unicamente ás áreas de goberno do socio, é ineficaz e non axuda a facer país.
O plano acuícola da Xunta incumpre as recomendacións da ONU
A FAO, organismo da ONU encargado dos aspectos relacionados coa alimentación e a agricultura, ten elaborado un decálogo de principios para desenvolver unha acuicultura respectuosa co entorno social e natural do espazo no que se instale. O informe da FAO aconsella que se establezan límites entre os espazos protexidos e as piscifactorías, como xa se está a facer en Canadá. Touriño afirmou recentemente que a Rede Natura non se ía ver afectada, ao que os representantes de Adega responden que “até un rapaz da ESO” sabe que se se instala unha planta contaminante a poucos metros do límite da Rede Natura, provoca o mesmo impacto que se estivese ao outro lado desa separación imaxinaria. Así mesmo, o informe da ONU recomenda unha serie de sistemas e controis para evitar os vertidos contaminantes; porén, en ningún proxecto do plano sectorial aparecen sistemas para depurar os efluentes destas instalacións, reducir a carga orgánica e os materiais en suspensión e reducir os vertidos dos materiais químicos tóxicos. Ademais, a FAO aconsella introducir límites á dimensión e á produción destas plantas, como fai por exemplo Noruega; pero en Galicia estanse promovendo megagranxas sen ningún tipo de consideración de se son sustentables ou non.
O decálogo da FAO recomenda igualmente consultar coa poboación local para chegar a un acordo sobre os problemas e as solucións, algo que en Galicia non se fixo. Así mesmo, recomenda planificar a pequena escala, e proxectos flexibles, en lugar de megaplantas, buscar solucións ao impacto que estas plantas xeran sobre o desenvolvemento local, promocionar a educación e a formación, manter ao mínimo os investimentos externos, planificar a partir do que a xente xa está facendo ben, poñer en marcha novas ideas se non son contrarias ás prácticas locais, analizar a situación con equipos multidisciplinares... Puntos todos que se están a incumprir en Galicia.
Artigo de [GZnación / Marcos S. Pérez / 10 Out 07]
Via Chuza
Manifestación contra a factoría acuícola de Quilmas (Carnota)
Novas relacionadas
- Os traballadores das plantas galegas de Stolt Sea Farm farán un paro este mércores
- ¿Producir peixe a toda costa?
- Veciños de Muxía e Carnota manifestanse contra a ampliación das piscifactorías de Merexo e Quilmas
- Adega denuncia que as piscifactorías desfanse dos peixes mortos guidándoos ao mar con ácido
Descargas asociadas
Ligazóns recomendadas
Sem comentários:
Enviar um comentário